Zespół stresu pourazowego (PTSD)

Na wstępie należy zaznaczyć, iż odporność na negatywne doświadczenia bywa u nas indywidualna. Z punktu widzenia jednej osoby niepozorny wypadek komunikacyjny może okazać się źródłem bardzo silnego, traumatycznego przeżycia, dla drugiej nawet poważny nie wpłynie w żaden sposób na jej funkcjonowanie.

Jednak, każdy z nas ma swoją granicę wytrzymałości, odporności na stres, której przekroczenie w pewnym momencie życia może spowodować bardzo znaczące skutki psychologiczne. Pamiętajmy, że problemy psychiczne nie dotykają tylko ludzi słabych, ale też tych którzy byli silni zbyt długo.

Co najważniejsze więc, przestańmy porównywać traumy, odnosić się do innych, umniejszać swoje/czyjeś doświadczenia. Zawsze powtarzam, że przecież ktoś kto utonął w basenie jest tak samo martwy jak ten który zginął w oceanie.

Konsekwencje naszych niejednokrotnie przeżytych w życiu traum zazwyczaj samoistnie ustępują. Bywa jednak, że przekształcają się  w zespół symptomów zwany zespołem stresu pourazowego. O PTSD można pisać wiele, jednak skupmy się na najistotniejszych informacjach czyli objawach, które powinny nas skłonić do zasięgnięcia pomocy.

Dla ułatwienia podzielmy je na trzy grupy:

1.Ponowne przeżywanie doświadczonej traumy pod postacią:

– nawracających, natrętnych wspomnień

– koszmarów sennych

-flashbacków, czyliodczuć, jak gdyby wydarzenie ponownie miało miejsce

– objawów somatycznych np. pod postacią przewlekłych, wędrujących bólów, dolegliwości kardiologicznych czy gastrologicznych.

2. Unikanie:

– myśli, wspomnień, rozmów, które dotyczą traumatycznego wydarzenia

– niepamięć psychogenna,

– ograniczenie zainteresowań, wycofanie się z aktywności

– obniżony nastrój, płaczliwość

– izolowanie się,

– myśli rezygnacyjne

3. Nadmierna pobudliwość:

– bezsenność

– rozdrażnienie, autoagresja, agresja

– problemy z uwagą i koncentracją

Według klasyfikacji DSM objawy te muszą utrzymywać się przez co najmniej jeden miesiąc oraz w znacznym stopniu dezorganizować codzienne funkcjonowanie.

U pacjentów z PTSD często współwystępują też inne zaburzenia np. depresja, silny lęk, ataki paniki oraz uzależnienia od alkoholu czy substancji psychoaktywnych. Zaburzenia te są zazwyczaj wypadkową zespołu stresu pourazowego, czyli sposobem na poradzenie sobie z objawami.

W leczeniu najefektywniejsze rezultaty daje psychoterapia poznawczo-behawioralną (CBT) skoncentrowana na przebytej traumie oraz desensytyzacja za pomocą ruchu gałek ocznych (EMDR). Wspomagająco można zastosować farmakoterapię. Najczęściej stosujemy ją objawowo w przypadku ostrych objawów somatycznych, bezsenności czy ciężkiej depresji.